มาตรฐานหน่วยบริการปฐมภูมิ

มาตรฐานหน่วยบริการปฐมภูมิ

            เพื่อขยายการพัฒนามาตรฐานและส่งเสริมการพัฒนาคุณภาพและความปลอดภัยในการให้บริการในระบบบริการปฐมภูมิ สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การมหาชน) จึงได้พัฒนามาตรฐานหน่วยบริการปฐมภูมิเขตเมืองขึ้นก่อนและจะพัฒนาต่อยอดเพื่อขยายให้ใช้กับหน่วยบริการปฐมภูมิทั่วประเทศไทย

          โดยมาตรฐานหน่วยบริการปฐมภูมิเขตเมือง เป็นการพัฒนาและปรับปรุงมาจากมาตรฐานศูนย์บริการสาธารณสุข กรุงเทพมหานคร ที่เริ่มใช้ในปี พ.ศ. 2556 เพื่อใช้ประเมินและรับรองหน่วยบริการสุขภาพของรัฐประเภทที่ไม่ได้รับผู้ป่วยค้างคืน โดยมีขอบเขตครอบคลุมทั้งด้านการบริหาร การดูแลสุขภาพประชาชนแบบองค์รวม ตั้งแต่รับบริการครอบคลุม 4 มิติ ได้แก่ การส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค รักษาพยาบาลและการฟื้นฟูสภาพ ทั้งการดูแลประชาชนในหน่วยบริการและชุมชนในเขตรับผิดชอบ.

กรอบแนวคิดมาตรฐานหน่วยบริการปฐมภูมิเขตเมือง

      มาตรฐานหน่วยบริการปฐมภูมิในเขตเมืองมีทั้งหมด 7 หมวด โดยใช้มาตรฐานโรงพยาบาลและบริการสุขภาพ เป็นกรอบแนวคิดในการพัฒนา โดยมีการปรับปรุงโครงสร้างของมาตรฐานในบทที่ I-6 การปฏิบัติการ แบ่งเป็นกระบวนการหลักและกระบวนการสนับสนุน ซึ่งกระบวนการหลักมาตรฐานจะครอบคลุม บทที่ II-8 การเฝ้าระวังโรคและภัยสุขภาพ บทที่ II-9 การทำงานกับชุมชน ซึ่งเป็นมาตรฐานสำคัญในสำหรับหน่วยบริการปฐมภูมิ และตอนที่ III กระบวนการดูแลผู้ป่วย ส่วนกระบวนการสนับสนุน ครอบคลุมมาตรฐานตอนที่ II ในมาตรฐานโรงพยาบาลและบริการสาธารณสุข ฉบับที่ 4 ที่สำคัญจำเป็นสำหรับหน่วยบริการปฐมภูมิ โดยมีการปรับรายละเอียดของมาตรฐานให้สอดคล้องกับบริบทของหน่วยบริการปฐมภูมิในเขตเมือง ซึ่งเป็นหน่วยบริการสุขภาพที่ไม่ได้รับผู้ป่วยไว้ค้างคืน และมีการดำเนินงานในชุมชนที่หลากหลาย รวมทั้งการดูแลประชาชนผู้รับบริการในหน่วยบริการและในชุมชนที่เชื่อมโยงกันจนถึงระดับโรงพยาบาล